((امام حسین))
آن حسینی کز قیامش عشق را تفسیر کرد
جای جوهر خون به کام خامه تقدیر کرد
مکتب هیهات من الذله اش تا روز حشر
خط مشی زیستن را بهر ما تحریر کرد
آنچنان جنگید با دشمن که کاخ ظلم را
زیرو رو از بیخ و بن با نعره تکبیر کرد
اکبرش را در منا قربانی نسل جوان
کرد و دلها را به تیر عشق خود تسخیر کرد
از علمدار و برادر زادگان خود گذشت
تا که پرچمدار قرآن این جهان پیر کرد
آسمان از خون حلق اصغرش سیراب شد
تا سپیدی گلو بوسه گاه تیر کرد
روز عاشورای او در قلب تاریخ جهان
جای خود را باز و نام خویش عالمگیر کرد
بهر حفظ آبروی ما گذشت از آب جوی
تشنه لب جان داد و خواب زندگی تعبیر کرد
در بر دون همتان سر داد و سر را خم نکرد
خون خود را عاقبت پیروز بر شمشیر کرد
خواهرش در کوفه با آن خطبه تاریخی اش
نقشه های شوم خصم سفله بی تاثیر کرد
لب گشود و خواند قرآن بر فراز نی سرش
تا که نقش لوح دلها آیه تطهیر کرد
با اسارت رفتن فرزند دلبندش علی
حکم آزادی ما تصویب در زنجیر کرد
دختر ویران نشینش آهی از دل بر کشید
زاده مرجانه را با آه خون تحقیر کرد
((التماس دعا))